
دوستان گرامی، اجازت دهید سخنانم را با یکی از پارگرافهای مشهور نوشته شده به زبان ایرانی آغاز کنم. این یک پدیدهی نادر است که ضمیر اول شخص جمع در لسان فارسی پاراگراف مشهوری داشته باشیم. ابیات منظوم و بعضی جملات قصار و قطعات کوتاه سعدی و خواجه عبدالله انصاری از بهر ما امور آشنا و روزمرهاند اما کمتر میتوان نوشتهای منثور و بخصوص معاصر را یافت که، لااقل در بین اهل نظر، شناخته شده باشد. مثل: «من اینها را برای سایهام که چهر دیوار افتاده است مینویسم» به قلم صادق ...